13 ağustos 2014 süleyman seba'nın vefatı

saat 20.50 de ekranlara düşen haber. yorum yapacak, bir şey yazacak hal yok

huzur içinde yat başkan.

https://twitter.com/demarkesports/status/499616473485430785

(bkz: beşiktaş'ı üzmesinler)

durup durup eski röportajları izliyorum. az önce ntv spordakini izledim. yaşlanmış, elleri titriyor; çocukluğumdan bildiğim çınar değil, çocukluğum gibi ama hâlâ... kelimeleri seçemiyor, yüklemleri bulamıyor; ama ağzından en net çıkan kelime (vurgula: beşiktaş). gözleri dolu dolu, hep o mütevazi hâli değişmeyen. sadece yaşarken değil, öldüğünde bile çok şey öğrenmemiz/hatırlamamız gerek. röportajda 'o imkansızlıklarla neler yapıldı' diyordu, bu büyük kayıp ders olur umarım, nicedir unuttuklarımızı hatırlatır. asıl beşiktaş'ı, ölümüne sevdiğimiz beşiktaş'ı, süleyman seba gibi sevdiğimiz...

(bkz: kara ulan kapkara bildiğin zindan)

temmuz ve ağustos aylarından çektiklerimiz. yeter ulan artık

(bkz: Nefes alamamak)

Sen bizim babamızdın,canımızdın,ahlakımızdın,dik duruşumuzdun,haksızlığa karşı çıktığımız tarafımız, armaya verdiğimiz saygıyı öğretenimizdin. Senden öğrendik Beşiktaş'ı Beşiktaş'lı olmayı. Ve sen şimdi bizi yetim bırakıp gidiyorsun öyle mi? Alacağın olsun Baba. Oralardan yer tut bizlere. Burada şansımız olmadı ama bari orada yanında olabilelim. Işıklar içinde uyu. Ruhun şad olsun.

ruhu şad olası büyük insan, büyük beşiktaş'lı. ışıklar içinde uyu. bi bakıma beşiktaş'ı beşiktaş yapan büyük insanlardan biri de sendin. seni hiç unutmayacağız büyük başkan seba.

derinden yaralamıştır. vodafone arena'da sembolik bir ''ilk gol'' atmasını canı gönülden istiyordum.

akıldan çıkmayan; üzüntüsü geçmeyen hadise

1 yılı deviren vefat tarihi.