10 kasım

büyük acımız, ebedi yasımız.

"Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dâhilinde iktidara sahip olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri, şahsi menfaatlerini müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakruzaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir." devrimlerine ve ilkelerine sonuna kadar sahip çıkılması gereken türkiye cumhuriyetinin kurucusu büyük önder gazi mustafa kemal atatürk`ün bu dünyadan ebediyete uğurlandığı gün.

bir ulusun ağladığı gün, üstünden değil 82, 882 yıl da geçse huzurunda saygı ile duracağımız, bizler için yaptıklarını minnetle anacağımız büyük önderimiz mustafa kemal atatürk'ün ölüm yıl dönümü. birazdan sirenler çalacak, saygı ile ayağa kalkacak hayatı 1 dakikalığına bile olsa bu büyük insan için durduracağız.

Bu sabah oğlumu okula bırakırken inceden gözyaşlarına boğulduğum gün.

yine, yeni bir yılda yaşayacağımız kara gün.

sabah siren seslerini duyduğumuz an, içimiz titreyecek.

(bkz: yaşa mustafa kemal paşa yaşa)
kara tarih.

mustafa kemal atatürk'ün hayata gözlerini yumduğu tarih. onunla beraber bir koca millet de uyudu sanki.

önemli olmadığını düşünenlerin de saygı göstermesi gereken bir gün.

09:04:59 Burada Dursaydı Zaman.

tanım; saatlerin sabit kalmasını istediğimiz tarih.

ölümünden 75 yıl sonra dahi bir ülkede hayatı durdurabilen büyük bir liderin ölüm tarihi.

(bkz: mustafa kemal atatürk)

(bkz: milli yas)

her ne kadar kimi bozuklar onu sevmek zorunda olmadıklarını her dakika belirtseler bile

ölümsüzlüğün kutlandığı gündür. [ybkz]swh[/ybkz]

1938 yılında bu günü yaşamış bir çok insanın göz yaşlarıdır. gözümüzde oluşturduğu duruş ve güç ile aradan yetmiş beş yıl geçmesine rağmen hala aynı hüznü yaşatabilen insanın tüm emeklerinin karşılığını alacağı yere göç ettiği gündür.

bir devletin adamının fani dünyadan ayrılığı, bir milletin kanına dahil olduğu gün.
(bkz: mustafa kemal atatürk)

en çok özlediğim adamın masmavi gözlerini hayata yumduğu gün.

hiç bir ölümün bu kadar ölümsüz olmadığının kanıtıdır.

çocukluğumdan beri 10 kasımı sevgiyle beklerim, herkes üzülür. benim içimde ise bir umut bir güç ve en önemlisi bir şeref yoğunluğu yaşanır gider.

büyüklerimde görmüştüm arabayı durduruyorlardı saat 09.05'te, ben de bisikletimi sürüp sürüp durdurmuştum bir sonra ki sene saygı duruşu öncesinde.

biraz büyüdüm arabam oldu onu durdurdum bu sefer trafiğin en "sol" şeridinde hep saat 09.05'te.

çok kalabalıktı o zamanlar duran insanlar hiç çekinmeden durup kornaya tüm gücüyle basardı arabanın yanında ayakta dururken.

bu sene pek bi yanlız kaldığımı hissetim. ama sorun yok paşam gözlerim yaşlıda olsa ben tek kaldığımı her geçen gün biraz daha da hissetsemde ben seni yanlız bırakmayacağıma and içtim.

her sene 09:05'te arabam varsa onunla sokağa "gösteriş" olsun diye desinler isterlerse çıkacağım ve saygı duruşumu sokaklarda gerçekleştireceğim, yoksa arabam bisiklete binerim çocukluğumun hatırına koca adamlığıma bakmadan

göz yaşlarım vatan toprağının üstüne olacağına her sene senin için 09.05'te ağlayacağıma and içerim paşam

anıtkabirin insan seline boğulduğu gündür

boğazda düğümdür. sebeplice göz dolmasıdır. sessizce yakarıştır.

gözyaşım akmadan geçiremiyorum bu tarihi, çok şey geçiyor aklımdan, Atam, onu unutmayan milyonlarca nefer ve geldiğimiz şu hal...