1 mayıs işçi bayramı

dünyada ilk kez 1886'da türkiye'de de 1921'de kutlanmaya başlanan bayram. işçilerin hakları için yılda bir kere kol kola girip 'biz buradayız, bu kadar çokuz, bizim isteklerimize kulak tıkayamazsın, biz insanız!'' deme şekli. devlet baba da korkuyor haliyle. ben devlet olsam, ben de korkarım o kadar sendikadan örgütlenmeden. düşünsene aniden bu kadar insanın benim için çalışmayı bıraktığını. 1 gün bile olsa kaybedebileceğim paranın haddi hesabı yok. o sebeple işçileri sindirmeliyim. ben ne kadar paraya, kaç saat, hangi şartlarda çalışmalarını istiyorsam öyle olmalı. sendikalaşmak mı? yediği kaba sıçıyor bu cahiller de peh...gerektiği durumlarda ülkedeki politik çıtırdamaları, sağ-sol çatışmalarını lehime kullanıp alan tarayıp onlarca insanı öldürebilirim. [ybkz]swh[/ybkz]

'işçiyi taksim'e kavuşturduk' övünmesiyle bunu zaten 'hakları' olan işçiye bir lütufmuş gibi sunan akp hükümeti döneminde kutlanan bilmemkaçıncı 1 mayıs. daha kutlamalara başlamadan gece yarısından hemen sonra polis baskınları ve gözaltıları başladı. birkaç saat sonra da gün doğacak işçiler bayramlarına heyecanla uyanacak, traşlarını olup en güzel kıyafetlerini giyecek ve meydanlarına gidecek. çocukken ''top benim bana ne oynatmıyorum'' diyen çocuğun büyümüş versiyonu hükümet de ''taksim benim ulan izin vermiyorum girmenize'' diyerek şanlı barikatlarını kuracak. günler öncesinde meydana yığdığı polislerine ve tomalarına 'emri verip' orada hak mücadelesi veren işçilere, ailelerine ve emekçi dostlarına saldıracak. sonra badem bıyıklı birilerini malum televizyon kanallarında göreceğiz. cümlesine ''marjinal gruplar'' diye başlayacak, ''milli irade'' ile devam edip ''biz bunlara prim vermeyiz''le bitirecek. çünkü her şey kutsal devletimizin bekası için yapılmış olacak. bu ''beka'' ki olası tüm şiddeti meşru kılacak.

değil çalışmanın, yaşamanın bile büyük emek istediği bu ülkede hem yaşama hem de çalışma mücadelesindeki önce babamın, iki abimin ve tüm emekçilerin bayramı kutlu olsun.