yazarların beşiktaşlı olma hikayeleri

fanatik olmayan beşiktaşlı bir aliem var... şaşırırlar bana, karda kışta kıyamette maça gidiyorum diye. beşiktaşlıyım derdim ama bilmezdim o zamanlar takım tutmanın ne olduğunu, her erkeğin sünnet olması gibi mutlaka tutması gereken birşeymiş gibi gelirdi. takım tutmuyorum dersen ayıplanırdı sanki, bana öyle geliyordu. Sonra ben ilkokula başladığımda o zamanlar gurbette çalışan babam bana mahallemizdeki hiç bir çocuğun hayal edemeyeceği gerçek bir futbol topu getirmişti, siyah beyaz renkleri vardı. aşık oldum o topa. öyle ki geceleri koynumda uyurdum o kadar. futbol topum olunca da ister istemez futbola ilgi duymaya başladım, o zamanlar golleri hep metin, ali, feyyaz üçlüsü atardı. bense mahallede oynadığımız maçlarda gol attığımda "feyyazzz ve goooolllll" diye sevinirdim. ona benzetirdim kendimi. ilk topun siyah beyaz renklerine aşık oldum, sonra beşiktaşın siyah beyazına, sonra metin' e ali' ye, feyyaz' a... üzerlerindeki siyah beyaz armaya...