yastığımdaki çukur

---- alıntı ---

bilerek mi yanına almadın giderken
başının yastıkta
bıraktığı çukuru

güveniyordum
oysa ben sevgimize
vapur iskelesi
ya da tren istasyonundaki
saatin doğruluğu kadar

beni senin gibi
bir de annem terketmişti
ki göbeğimde durur
onun yokluğundan
bana kalan
çukur

(bkz: sunay akin)

bütün gün uyumaktan olsa gerek yastığımdki elyaflar birleşti sonunda da bi krater oluştu ahanda onun adı çukur.