özellikle aile içinde sıkça yaşadığımız diyaloglardır.
benden 2 yaş büyük olan ablam gezmeyi pek bir sever. 10 dakikalık marketten 3 saatte döndüğümüz günler bile olmuştur. yine böyle bir günde şöyle bir diyalog geçer aramızda:
+ben
-ablam
+ abla bak gitmeyelimgeç kalırız eve
- ya geç kalmayız anneme bir şey uydururuz
+ abla 2 saati geçti ne uyduracağız
- eve gidince sen sus yeter gerisini ben hallederim.
+ iyi peki.
eve gelinir annem elinde terlikle beklemektedir. geçin içeri diye hışımla bakar. içeri geçeriz ve annemden o muhteşem soru gelir:
annem: saat kaç?
ablam: anne önce bir dinle sonra istersen döversin.
annem: anlat bakalım.
ablam: anne gökkuşağı [ybkz]swh[/ybkz] çok kalabalıktı. o sırada kadının birinin cüzdanı çalındı. güvenlikler falan kapıları kapattı, polis geldi. kimsenin çıkmasına izin vermediler. herkesi tek tek aradılar. biz de o yüzden geç kaldık.
annem: [ybkz]swh[/ybkz] doğru mu söylüyor ablan?
ben: [ybkz]swh[/ybkz] doğru anne dedim.
ve annemin gazabından böylece korunmuştuk.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?