olorin

samet aybaba'da en sevdiğim özellik türk takımlarının hastalığı olan süper gizlilik takım içinde olan şey takımın içinde kalmalıdır gibi taraftarı takımdan uzaklaştıran tavırlara girmemesidir. açıklayayım:

misal bir futbolcusundan memnun değilse bunu basına anlatmakta beis görmüyor çıkıyor diyor ki daha çok çalışması lazım bu şekilde oynatamam. ya da bir futbolcusunun kimi özelliklerini beğenirken kimi özelliklerinden hoşlanmıyor o zaman da çıkıp anlatıyor yersiz bir kasıntı içine girmiyor. futbolun, beşiktaş'ın taraftarla bütünleşerek, taraftara bilgi vererek daha iyi olacağını görebiliyor. bu nedenle kendisine sempatim yüksek. escude ile ilgili olarak örneğin; bir dönem form grafiği yükselmişti ancak onun şanssızlığı o dönem ibrahim çok iyi oynamaya başladı şeklinde bir açıklaması var hocamızın. bunu bir taraftar okuduğunda artık bir yorum yapmaya gerek kalmıyor bizim açımızdan ibrahim daha iyiymiş o yüzden onu oynatmış diyor kapatıyoruz konuyu diğer türlü sanki bir devlet sırrı saklarmış gibi bir tavır takınıldığında ise dedikodu kazanı kaynadıkça kaynıyor taraftar da huzursuz oluyor.

umuyorum ki mevcut transfer politikaları ya da tavırları fakirliğimizden kaynaklı değildir. işler yoluna girip ekonomik olarak toparlandığımızda yine anlamsız yıldız transferlere döneceklerse onlara tek sözüm umutlandırıp utandırmayın olabilir.

yanlış hatırlamıyorsam ilk maçına yetiştirilmek için uçak kiralanan bir futbolcuydu. uefa kupasında adı dinamo ile başlayan bir takımla maç yapacaktık, anlaşmalar yapılmıştı ama amokachi uzaktaydı yetiştirmek için uçak mı helikopter mi öyle bir şeyler ayarlanmıştı. kral adamdı kara boğaydı. trabzona attığı gol ve valencia maçında kaçırdığı gol ile unutulmazlar listesinde yerini almıştı.