van için soyunulan maçta tribünde olmak

Maraş depremi sebebi ile "ulan hiç mi ders almamışız" diye canımı sıkarken hatırladığım, hatırladıkça bir gün ya bizim de başımıza gelecek diye de iç çektiğim, gerçeğin ta kendisi.

yıllar sonra maraş depremi için tribünde olmak gibi acı bir yaşanmışlıkla hatırladığımız organizasyondur...
bu defa soyunmadık, evlatların içini ısıtmak için, onlara oyuncaklar yolladık...
ve bu soktuğumun düzenini değiştiremezsek, sanırım bir sonraki organizasyon, içimizden bazılarımız için yapılacak...
ne acı bir gerçek...

büyük ayrıcalıktı.o atmosferi (i: orada) yaşamak bize nasip olmadı ama o tribünün taraftarı olmak bir şereftir.

Futbolun empati yönünü ortaya koymaktır.