kimse kusura bakmasın bana hiç de olmayacak, çok zor bilmem ne bişi gibi gelmiyor. başıma da geldi hiç de zorlanmadım. mesele yapılacak bir şey olarak bile görmedim.
eğer bir insan gerçekten ot gibi mal gibi yaşıyorsa, hayatında iş, aile ve sevgiliden başka bir halt yoksa, bu durum ona çekilmez bir zulüm gibi gelebilir. zira bir ton insan tanıyorum ki hayatlarından sevgililerini çıkartsan geriye neredeyse hiç bir şey kalmaz.
ya da illa et ete dokunacak gibi bir derdi varsa, sevgilisinden uzak kalınca kendine hakim olamayıp illa birilerine dokunmak istiyorsa ve/veya sevgililisine dokunamadığı için sevgisi ya da ilgisi azalıyorsa ve bu yüzden uzak mesafe ilişkisi ona zor geliyorsa o şahıs ya lafı bile edilmeyecek kadar az seven ya da çapkınlığa ultra meyilli biridir benim gözümde. bunu kötü ya da iyi bir şeydir diye söylemiyorum, öyledir sadece. yani insan delikanlı olacak kardeşim. çapkınsa dibinde de olsa zimbabwe'de de olsa çapkınlık yapacak, değilse sevgilisi dibinde de olsa, fizan'da da olsa gözünün başkasına kaymasına dair bir isteği olmayacak. aslolan delikanlılıktır. yok sevgilim yanımdayken herşey çok güzel, çok seviyorum da uzağa gidince işte bi şeyler oluyor önleyemiyorum falan, bi siktir git yani..
kaldı ki gerçekten seviyorsan bunun da ayrı bir güzelliği vardır. nasıl ki sevdiğin insanlar fakirliğin başka, zenginliğin başka, sıkıntının başka mutluluğu başka bir güzelliği varsa, uzaklığın da başka bir güzelliği vardır. seviyorsan eğer o da ayrı güzeldir.
yok uzakmış yok bilmem neymiş falan fazla takmazsın..
kaldı ki hayatta daha fazla takacak o kadar çok şey var ki.. ohoooo.. uzaktaki sevgili neymiş.. allah başka dert vermesin..
ha bi de şey var (bkz: ayrılık da sevdaya dahil)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?