üşüyorum

2. dünya savaşını anlatan the pianist filmindeki efsane söz. olaylar şöyle cereyan eder;

polonyalı pianist almanlardan saklanmaktadır.
iyi niyetli bir alman subay ona rastladığında piano çalışına ve sanatçılığına hayran kalır. soğuk hava şartlarından dolayı pianiste kabanını verir.
aylar geçer almanya yenilir. pianist saklandığı binada polonyalı ve rus askerler tarafından bulunur.
tam üzerine silah doğrultulmuşken piyanist ben polonyalıyım der.
rus asker ise o üzerindeki lanet olası alman paltosu neden var dediğinde, cevap vurucudur.

üşüyorum...

reyizi eksik olan camiaların yakarışı. misal mi?
(bkz: beşiktaş futbol takımı)

yalnız insanların tek kelimelik cümlesidir.

Soğuktur ya da değildir ama hep üşünür. ayakların üşür, ruhun üşür.. üşünür de üşünür ve ben:

Üşüyorum.

Bir coşku var içimde bugün kıpır kıpır
Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum
Gözlerim parke parke taş duvarlarda
Açılıyor hayal pencerelerim
Hafif bir rüzgar gibi, süzülüyorum
Kekik kokulu koyaklardan aşarak
Güvercinler ülkesinde dolaşıyor
Bir çeşme başı arıyorum
Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp
Mis gibi nane kokuları arasında
Ruhumu dinlemek istiyorum
Zikre dalmış her şey
Güne gülümserken papatyalar
Dualar gibi yükselir ümitlerim
Güneşle kol kola kırlarda koşarak
Siz peygamber çiçekleri toplarken
Ben çeşme başında uzanmak istiyorum
Huzur dolu içimde
Ben sonsuzluğu düşünüyorum
Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum
Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın
Beton çok soğuk, üşüyorum..