evet canım kardeşim,
--spoiler--
burak yıldırım'ı ben öldürdüm.
evime bu kadar para verip lig tv alarak bu medyaya rating ve para kazandırdım. bu salyalar saçan futbol yorumcularını misafir odama buyur ettim. hanımla, kızımla, çocuğumla izledim.
hem ben fanatik arkadaşlarımı, sokaktaki kabadayı çakmalarını, taraftar olmayı başka bir durum sananları uyar(a)mayarak iyi ettim. hiç etliye sütlüye bulaşmadım.
1 mayıs'ta bile meydanlarda doğru düzgün protesto hakkımı kullanamadığım için birliğin protesto kültürünün ne olduğunu bilmedim, bilemedim.
hala daha twitter'da bir ölüm üzerinden kahpe galatasaraylılar, ezik fenerbahçeliler ekseninde dönen muhabbeti izlediğim için ona bir darbede ben vurdum. ölümün üzerinden bile fanatizm yaptım.
anneler günü'nde reyhanlı'daki yanan ana yürekleri için yeteri kadar tepki göstermedim, istanbul'da göz göre göre bir annenin canı daha yandı. ben hep sustum. hala daha susardım ama konuşmak gerek.
evet konuştum. başkanı olduğum kulübün taraftarlarına dostluk çağrısı yapamadım, tribüne oynadım. evet, onu ben öldürdüm.
futbol holiganlıktır, futbol adam bıçaklamaktır diye beste yapıp onbirlerle bağıra çağıra bu marşı söyledim. bunu eğlenerek yaptım. sessiz kalmadığım en önemli an bu oldu.
cimbom oldboys videosuyla alay ettim, goygoy yaptım. olayın vahametini göremedim. affedin.
ben sahaya çıkıp futbolumu oynadıktan , ben locamda viskimi yudumladıktan sonra konforlu evimde yatağımda mışıl mışıl uyuyordum. ağzımın içine bakan kalabalığı sağduyuya davet etmedim. katili boşuna aramayın, onu yatağımda mışıl mışıl uyurken ben öldürdüm.
burak'ı ben öldürdüm, affedin.
******
holiganizmi pompalayan gazeteleri satın aldım, geçen hafta biten lige ve amaçsız bir derbiye rağmen para uğruna gözü dönen insanların pompaladığı nefret söylemini göremedim. affedin abilerim ben sizler kadar geniş bakamadım bu resme. belki arsenal'in manchester united'ı alkışlaması bizim sevdamız için çok uzaktı ama ben kimseden bir adım da göremedim zati. ben bilemiyordum ki tepecik belediyespor da, fenerbahçe de, barcelona da altı üstü spor yapıyordu. ben sporu algılamadan ve tam anlamıyla sevmeden belki renklere sevdalanmayı seçtim.
benim tek suçum abi, yolda yürüyen o iki adamdan farklı bir takımı desteklememdi. kafamda evde bekleyen annem, yarın gideceğim okul ve sevdiğim vardı. sonra,
bana şşt dediler, ben döndüm ve öldüm.
--spoiler--
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?