çocukluğumun en güzel anılarından birisinin nesnesi olan film.
yaramaz bir çocuktum, özellikle birlikte şımaracak birini buldum mu zapt edilmemiz çok güç olurdu. hayatımızın her anında benden daha sakin, daha uslu biri olan benden 7 ay büyük kuzenimle yan yana gelince de işlerin bokunu çıkartırdık. ananemlerde toplanırdık ve biz ortalığı birbirine katardık. bu gibi anlarda bizi bir şekilde zapt edebildiklerini çözen teyzem ne zaman bir araya gelsek aynı yöntemi izliyordu. evlerindeki video oynatıcıya tosun paşa vhs'sini koyardı, biz de filmin müziğini duyar duymaz tv karşısına koşardık. film bitene kadar da armut armut gülüp yerimizden kımıldamazdık bile.
şimdilerde ne zaman denk gelsem bu filme, ilk günkü heyecanımla izler yine armut armut gülerim artık tüm repliklerini ezbere bilsem bile. gerçi televizyonda gösterebilmek için sansürledikleri için aynı zevk olmuyor ama olsun.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?