tokat yiyen polisin çaresiz bakışı

karşısındaki millet vekili olduğunda mı, bölge olarak kendini yalnız hissettiğinden mi bilinmez öksüz çocuk bakışıdır. memura, işçiye, taraftara saldıran polisten eser yoktur. sabah 5 te milleti evinden alan polis çok uzaklardadır.

tokadı yemişsin...acı yok...ama kızarıyor yüzün...herkes sana bakıyor...karşında vuracağın her sikkeyi sonuna kadar hak eden bir milletvekili...yaradana sığınıp indirmek var...başını kaldırıyorsun...çünkü yanlış bir şey yaptığın için yemedin o tokadı...biliyorsun...kaldıracaksın elini...evdekiler geliyor aklına...biliyorsun sana destek olacak bir sürü insan var...ama 1 haftaya kalmayacak unutulacaksın belki..tutuyorsun kendini...gözlerinden ateş fışkırıyor...ama duruyorsun...durmalısın...

hayatta hiç haz etmedim polisten...ama hepsinin kötü olduğuna inanmıyorum...ititraf ediyim...ben tutamazdım kendimi...ama o tuttu...adını bile bilmiyorum...ama saygı duyuyorum....vursaydı hepimizin içindekileri yağları eritirdi belki...2-3 günlüğüne kahraman bile olurdu...ama tuttu kendini...ne için, nasıl bilmiyorum...

polislerden zerre haz etmem, maclarda defalarca biber gazlarini yemisligim, defalarca da kavga etmisligim vardir, lakin bir terör örgütü savunucusundan tokat yemesi, canimi yakmistir.
keske, taraftara, memura, isciye karsi uyguladigi o deli cesaretini gösterebilseydi de karsilik verseydi. zaten bir kivilcim ariyoruz ak.