bir noktadan sonra, hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığını fark etmek güç değildi. tadımız kaçmıştı bir kere, geriye ise acı bir tat kalmıştı damağımda. üstelik, iyi gelmiyordun bana, günbegün hayatımla oynuyordun düpedüz.
gün geldi, aldattım seni. en yakın arkadaşınla, hattâ arkadaşlarınla... önce iyi gelmişti, zihnin oynadığı alçakça bir oyun. sahneye en son çıkıyordu zihin ve en çok alkışı alan o olurken, ben de paşa paşa sana geri dönüyordum. senin ise tüm bunları biliyor olman; gördüğüm en uç noktanın, ancak ayak parmaklarım olmasına sebebiyet veriyordu.
biliyorum, param olmasa bir dakika durmaz, terk ederdin ama... affet beni camel soft.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?