feda sezonuydu. kaçınca hafta hatırlamıyorum ama fenerbahçe deplasmanına çıkmıştık. sol bekte escude oynuyor, yedekte hasan türk, batuhan karadeniz, mehmet akyüz gibi isimler bekliyordu. bu kadar güçsüz bir kadro ile en son tigana döneminde fenerbahçe deplasmanına gitmiş, 0-0 ile dönmüştük. bu maçtan da ümitliydim ama işler yolunda gitmedi. escude'nin oynadığı kanat otobana döndü ilk yarı 2-0 gerideydik, takımın yürümeye hali kalmamış üstüne veli kavlak kırmızı kart görmüştü. maçı yarıda bırakıp dışarı çıktım. leeds united, liverpool maçlarını izlemiş biri olarak hiç bu kadar ümitsiz hissetmemiştim. beşiktaş sanki bir daha asla güçlü olamayacaktı.
bugün stadımızla, güçlü kadromuzla, güçlü yönetimimizle, güçlü taraftarımızla şampiyonluğa koşuyoruz. en çok biz bekledik, en çok biz hak ettik, beşiktaş'ın çocukları olarak en güzel bizler sevdik. nice başarılara güçlü beşiktaş'la.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?