sevdiğim teknik direktör. emek verdi, elinden geleni yaptı sağolsun. özellikle geçen sezonu sancılı yaşamış ve çok üzülmüş beşiktaş taraftarına beklenenin ötesinde bir takım sundu. ''hiçbir halt olmaz.'' denilen bu kadroya, kısıtlı imkanlara rağmen şampiyonluk beklentisine girmemizde ve futbol heyecanını tekrar yaşamamızda çok büyük katkısı olduğunu düşünüyorum. takıma bir ruh geldi ve ben gerçekten bunu özlemiştim.
benim samet aybaba ile ilgili sıkıntım kaybedilen maçlar filan değil. ilk olarak bu (vurgula: menemen edebiyatını) sevmedim ben. bana hiç cool (dakikalardır düşünüyorum ne diyebilirim diye. türkçe karşılığını bulan mesaj kutumu yeşillendirsin [ybkz]swh[/ybkz]) gelmedi bu durum. başka takım taraftarlarının ağzına ''menemen spor'' diye sakız olamız da güzel olmadı hani. sonra kaybedilen maçların ardından futbolcular ile ilgili yorumlarını, suçu üstünden atmak isteyen küçük çocuklar gibi konuşmalarını yakıştıramadım. son olarak 16 mart 2013 beşiktaş kasımpaşa maçından sonra yaptığı açıklamalarla, her an tüyecek gibi duran banker misali tavırlarıyla iyice sıtkımı sıyırdım.
vizyondur, misyondur, kapasitedir her şeyi geçtim. sonuç olarak bu adamda beşiktaş teknik direktörü olacak karizma ve duruş maalesef yok. büyük takımlara da başka türlüsünün olmadığını samet aybaba sayesinde anladım.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?