insan dünyasındaki en orospu çocuğu histir.
insanlar girmiştir, ekmek davası girmiştir, "dava" girmiştir, mesafeler girmiştir, hayat girmiştir yani; ya da ölüm girmiştir araya.
hiçbir özlemek yoktur ki, iyi bir nedenle veya iyi bir şey uğruna gerçekleşsin.
çocukluğumu özlerim bazen mesela. çocuk olmayı özlediğim için değil, yitirdiklerimi yanımda, içimde hissedebilmek için.
yaşadığımız her gün, başka bir şeyi yitiriyoruz. yitirdikçe özlüyoruz, özledikçe yitiyoruz, özlerken dahi başka bir şeyleri yitiriyoruz.
bu ne yaman çelişki anne?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
