3 mart 2013 beşiktaş fenerbahçe maçının altın dokunuşunu yapmış futbolcumuz.
ancak şunu söylemek gerekir ki, haklı kahramanımız olcay şahan dün gol dışında sahada resmen gezindi. ben bu çocuğu bütün bir sezon kendimce savundum. ağzı beş karış spor yazarları olcay için "işte maksimum bu kadar" diye rahatça atıp tutarken, o kanatta kulelejmaları izlemeye alışkın taraftarımız bile top olcay'a geldiğinde küfür musluklarını rahatlıkla açabiliyorken bir avuç insandık olcay'ın takıma kattıklarından konuşmayı seven. ama dün[ybkz]swh[/ybkz] sahada tel tel döküldü olcay, bu sezon 2 ya da 3. kez. ne gökhan'a doğru dürüst yardım etti, ne fernandes'i rahatlattı, ne niang'a uyum sağlayabildi. dünkü sıkıntısı tamamen mental idi bu arada, bunu da söyleyeyim. yani mesela gol pozisyonunda eğer topu kontrol etme şansı olsaydı trabzon maçındaki gibi, bambaşka şeyler konuşuyor olacaktık bugün. şükürler olsun ki tek ve mecburi bir dokunuşla attı bu sefer. bu hem kendisine çok iyi geldi hem takıma hem taraftara.
aferin be olcay. kötü oynasan da son atakta bile oyunun içinde olduğunu bilmek güzel.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?