sinirden deliye döndürür...
stattan eve gelene kadar aralıksız sövdürür...
yeminler edilir o yokuş çıkışlarda...
eve dönüşlerde...
"seneye almıyorum abi kombine, ısrar etmeyin bak" havalarda uçuşur...
ama...
ah işte ama...
şehri terk etmek istesen, edemezsin...
yolun yakınından geçer de uğramadan geçemezsin...
göbek bağın gömülüdür...
ama gönülden bağlanırsın...
ilk kombineyi de sabahın köründe sen alırsın...
ne yapsan ayrılamam senden asla...