ne mutlu türk'üm diyene

100 yıl önce, büyük bir imparatorluk'un yıkılıp yerine yeni kurulan cumhuriyet döneminde, iki büyük savaş sonrasında söylenmiş bir söz. askere gitmemek için bin takla atıp, paralı askerlik için kredi çeken gençler lütfen kafanızı bunlarla kurcalamayın. çünkü ne dönemi anlayabilirsiniz, ne derinliğini. bu söz türklüğü övmez, ama man kafalar bunu anlamıyor veya işlerine gelmiyor. oradaki türklük ırk değil, bir milleti temsil eder. ayrıca denmişse denmiş, her boku değiştirdiniz, kendiniz gibi yozlaştırdınız. sonuçta tüm ortak değerleri yok edip, ülkeyi ayrıştırdınız. bu söz ve söyleyen bizim gibi cahil ve nankör bir ülkeye çok zaten. hepimiz betere olalalım.

klişe bir gaz verme cümlesi. yıllardır hayatta olup hala bununla gaza gelebilecek şuur seviyesindeyseniz geçmiş olsun. bence ne mutlu mutluyum diyebilene. bunca anlayamadığımız karmaşanın tam ortasında mutluluğa bulmuşlara ne mutlu bence.

ayırıcı, bölücü, ötekileştiren bir anlam saklamaktadır. tabi kanımca. söyleyebilenlere lafım yok. ama mutluluk verici bir durum olduğunu düşünmüyorum.

türklüğü yücelten bir sözdür. bana göre süper sözdür.

türk'lük bir ırktır. bir ırkı ne mutlu olarak dile getirmek o ırkı övmekten başka bir şey değildir.

ırkçılığın üzerine çizilen en kalın çizgidir.

türk olan ile övünmüyorum, türk olmayı içine sindiren türk olmaktan mutlu olan ile övünüyorum demektir; tersi olsa şöyle olurdu,

(bkz: ne mutlu türk olana)

benimseyen kişilerin mesela italyan olsaydılar utanacaklarını anlamamıza yardımcı olan saçma söylem.

ne mutlu kürdüm ya da ne mutlu ingilizim diyene diye degistirildiginde soylemekten mutlu olan arkadaşların tepkilerimi cok merak ediyorum.yok efendim kendini türk hissetmesi yeterliymis bu sözü söylemeye.sıkıntı bu zaten adam kendisini türk hissetmiyorum diyor.ozamanda bu sözü benimseyen arkadaşaların ya sev ya terk et tepkisiyle karsi karsiya kaliyor garibim.olum boş verin ne mutlu beşiktaşlı doğana.

bunu anlamak bu kadar zor mu ya? türküm diye mutlu değil, türküm diyebildiğin için, yaşadığın topraklara aidiyet hissedebildiğin için takdir edilmesi gereken söz.

söylemekten de duymaktan da hiç memnun olmadığım cümle. kendi ırkımı bile kabul etmezken sen kimsin ki beni benim soyumla alakasız bir grup insanla bir tutmaya çalışıyorsun?

doğumumdan önce kazandırılan sıfatların hiçbirini kabul etmeyen biri olarak insanlara söyleyeceğim şu ki insansınız amk başka bir bok değil. önce insan olmanın mutluluğuna varın.

saçma bir sözdür.

herkes türk olamaz.


türkler tıpkı; ingiliz, yahudi, ermeni ve italyanlar gibi geçmişi olan bir ırktır.

bu söz kesinlikle faşizan ve zorla dayatılan bir sözdür. benim can dostum, arap kökenli bir arkadaşıma kimse zorla türk dedirtemez. kanı türk olan bir birey olarak buna karşı çıkarım.

şöyle bir laftır kanımca,açıklayayım;

savaşlardan yeni çıkmış ve çalışıp çabalayıp yeni bir devlet kurma aşamasına gelmiş bir halk var karşında, sen bu halkın komutanı,önderi,politik lideri,devletinin kurucususun. lan oğlum sen bugün inşaatta usta başı olsan emrindeki amelelere 'afferin aslanım, böyle devam, böyle devam edin 3 günde bitiricez, benden size yemek lan söz.' demeyecek misin? komutan altında birilerinin olduğu her işte onlara cesaret ve özgüven aşılayacak sözler etmeyecek misin? edeceksin.

kaldı ki o zamanın halkı gerçekten de kendisiyle gurur duymayı hak eden bir halk. savaşlardan çıkmış, nüfus kuşa dönmüş, her yer harabe, yeni bir yönetim şekli, her alanda yenilikler, 'muasır medeniyetler seviyesine' çıkmaya elinden geldiğince çabalamak.. bunları başaran halk her türlü övgüyü hak eder arkadaş. mustafa kemal atatürk de işte bunu yapmış. yoksa şimdiki kıçını kaşıyıp oturduğu yerden türklüğüyle gurur duyan, geçmişin sermayesini yiyen ülkenin satışına,sömürülüşüne, savaşa itilmesine tepki vermekten aciz ibişlere ithaf edilecek kadar ucuz bir övgü değil bu. ne mutlu türküm diyene! diyorsan, üzerinde yaşadığın toprakları güzelleştirecek bir şeyler yapmış olacaksın, yoksa ağzına bu sözü alırken utanacaksın, olay bu.

bir de 'faşist bir itham bu, kürtler nolacak? değilim kardeşim ben.' kafası var.
şimdi, ben bir çerkes olarak bu sözden gocunmuyorum arkadaşım. dediğim gibi, o günkü şartlara dönelim; imparatorluk batmak üzereyken onlarca etnisiteyi bir arada tutmak için bazı akımlar denenmiş, hiçbiri tutmamış, özellikle de ümmetçilik. laik bir devlette zaten dini harç olarak kullanamazsın, onu geçtim, devlet şeriatle yönetilirken bile sözde senin ümmetin olan halklar emperyalist güçlere kulluk etmiş,neden bahsediyorsun?

işte bu ahval ve şeraitte sen beraber savaşmış ve yeni bir devlet şekillendiren halkı birleştirecek bir harç gerek değil mi?
maçlarda bile sağcısını,solcusunu,ateistini,yobazını, sokakta karşılaşsa birbirini bıçaklayacak adamlara omuz omuza üçlü çektiren tek olgu beşiktaş değil mi? na böyle bir olgudan bahsediyorum. hiçbir ırkçı refleks barındırmayan.
sen kendi aranda etnisite muhabbeti yapabilirsin de yurtdışında konuştuğunda adam seni 'turk' olarak görecek, açık ve net. ben mesela çerkes olduğumu anlatsam bundan haberi olan çok az kişi olacak, ihtimal sadece ruslar beni bilecek,[ybkz]swh[/ybkz] ayrıca ben 1 saat kendimi anlatacağım ama adamın gözünde hep turk olarak kalacağım. bu kadar kasmayın beyler, ha yine açıklarsın, ben şuyum, benim atalarım şugiller diye, o ayrı.

ha sen rahatlayacaksan 'türkiyeli' de, ama dediğim gibi kürdüm diyene de desen, çerkesim diyene de desen o toplum için bir şeyler başarmış olman şart. bunu da bil. işin özü bu.

(bkz: kime göre neye göre)

Türk olmanın mutluluk vereceğini düşünmemekle beraber, yerine ne mutlu insanım sözünü yeğlerim.

Pek inanmadığım ve Türklüğün bir mutluluk sebebi olduğunu düşünmediğim vecizedir.
Tarihimizde savaşçılığımız ve yine savaşlarımızla açıp kapattığımız çağlardan başka insanlık tarihine bilim, sağlık vb. alanlarda herhangi bir artımız bulunmamaktadır ayrıca bu savaşlar da daha çok işgal üzerine kurulu ve başkalarının topraklarına yönelik saldırılardı.
Tabi ki antiemperyalist bir anlayışla yapılan kurtuluş savaşı gibi cidden gurur duyulası bir mücadeleyi ayrı tutuyorum..hoş bu da hakikaten kahraman birkaç adamın önderliğinde olabilmiştir yoksa [ybkz]swh[/ybkz] türk halkı büyük bir ihtimalle yine uyuyacaktı.
Günümüzde ise türk kökenli olan küçük cumhuriyetçiklerin amerika ’nın arka bahçesi konumunda ve Rusya nın devamlı kontrolü altında olduğunu düşünürsek ve buna bir de Türkiye cumhuriyeti gerçeğini eklersek, gurur duymaktan ziyade utanmaya doğru yol alıyor insan…
Türküm, Türksün, türküz diyerek gururlandığımız bu ülkede dilimiz ingilizce ve Arapça etkisi altında iken, teknoloji, bilim ithal ediliyorken, şiddet, işsizlik, insani değere saygısızlık zirvedeyken, gittikçe daha çok araplaşıyorken ve halen otuz beş yıllık adı konulmamış bir iç savaşta otuz beş bin kişiyi kaybetmişken hangi gururdan bahsediliyor?
mete han , fatih sultan Mehmet , Orhan gazi , Mustafa kemal Atatürk vb. gurur duymakla haklı olabilir belki..en azından bu millet için gurur duyulacak şeyler yapıp, gelecek için ümit etmişler ancak bizler gibi klavye delikanlılarının aşık atabileceği konular değil bunlar…

ayrıştırıcı değil birleştirici bir sözdür

türk olmayı becerememiş olmakla itham edilen bir milletin, toplumsal hafızasında en sağlam yeri edinen söz. zira türk olmak için gereken şartlar; sadece hissetmekte yatar; tıpkı ulu önderin dediği gibi.

küçücük çocukken her sabah rahatsız olmadan bağırdığım söz. ayrıca türkiye cumhuriyet'i sınırlarında yaşayan herkesi türk vatandaşı sayan ve ayrımcılığı ortadan kaldıran söz. bazıları ayrımcılığı çok sevdiği için çok rahatsız olur bu sözden

her sabah küçücük çocukları askeri sıraya geçirtip zorla bağırttırılan söz.lan askeriye mi orası yoksa eğitim yuvası mı ?

türk kökenli olmayan bir insan olarak, yıllarca gururla söylediğim ve bundan sonra da söylemeye devam edeceğim söz.

yalnızca andımızda değil , yüreğimizde söylediğimiz söz.