müşterisi olmayan esnaf

belki sadece şansı yaver gitmemiştir.

bu adamların dükkanına girdiğinde metal dedektöründen geçmezsin. sabit bi ses tonuyla "kredi kartı mı nakit mi" diye sormazlar, cümlelerinde vurguya rastlanır ve yüzünüze bakarlar.

bazıları göt kadar dükkanda bütün gün sıkıldıklarından mı ne müşteri geldiğinde çok neşeli olur, taşak muhabbet yaparlar. gerçek esnaf, en kral alışveriş merkezinden, caddeden daha mutlu bir alışveriş sunar bana. 3 e 5 e bakmaz, para bozdurmaya 5 aşağı sokağa gider, dükkanı adeta sana bırakır.

o amına kodumun sikim sonik küçüklü büyüklü alışveriş merkezlerindeyse, 5 kuruş için sana bilmem kaç milyonluk şişeyi bıraktırırlar. çük gibi kalırsın. o indirimlerinizi alın götünüze sokun, nerden çıktıysanız oraya girin.

zaten alışveriş yapmak olayı benim için çocukken annemle gezmekten ibaretti. şimdi bizi sokuyolar plastik kokulu katana gibi binalara, işin yoksa peynir reyonuna git bilmem ne yap. ananı sikerim modern zamanlar!

edit: esnaf küçük değildir. esnaf dediğin adamın ticaret mentalitesinin merkezinde müşterisi olur. alışveriş merkezindeyse paran kadar adamsındır. esnaf kültürümüzü de piç etmişiz. ya bizi artık bölseler ya, hatta bizi sikseler artık haketmiyo muyuz sizce de? bi tek bana mı dokunuyor bu yozlaşma?

çüküm çüküm sürekli bağıran esnaftır.
misal: -al üç tane bi milyooon

ilerki dönemde tüm küçük esnafların kaderi...

250 gram peynir istediğinde kasıklarını karıştırdıktan sonra vermeye kalkışan esnaftır :twist:

aman yahu adamı dellendirir kırk yılda bir müşterisi gelir onu da dırdırı ilen gönderir para kazanamayınca da avm lere bok atar . ankara da bunlardan çok olduğu kanaatindeyim. meaşallah hepsi peh bi suratsız da...

ya çok pahalıdır indirim felan diye birşey duymamıştır, ya da yavşaktır afedersin, dükkana girdiğin gibi çıkasın gelir. çeşitli versiyonları olduğuna inanıyorum şuan.

kapıda tavla oynayan esnaftır. ha kepenk kapatması yakındır o ayrı.

taşşak tartan bakkaldır.