böyle bazen içim sıkılıyor, daralıyorum. işler nereye varacak, gelecek nasıl olacak diye düşünürken bunalıyorum, işte o zamanlarda beni kendine getiren bestenin umut veren can alıcı cümlesi.
bu hayatta umudunuz tükenince gök yüzüne bakın, allah var yukarıda kimse sahipsiz değil. bu karanlık günlerin ardından güneşi çıkarıp hayatınızı aydınlatacaktır, işte o mutlu aydınlık günlerde de çocuklarınızla beşiktaş maçına gittiğinizi -hatta bu şampiyonluk kutlaması da olabilir- düşünün.
bu hülyalar sonrası; ne gam ne keder, ey beşiktaş; gölgende bana da yer ver...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?