necip fazıl kısakürek canım istanbul şiirinde istanbul'u çok güzel tarif eder.. ama bu şiirin içinde defalarca okunası öyle güzel iki dize vardır ki;
"ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
onu istanbul diye toprağa kondurmuşlar. "
"ana gibi yar olmaz
istanbul gibi diyar
güleni şöyle dursun ağlayanı bahtiyar"
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?