Bu şerefe nail olmak her kara kartal sevdalısına nasip olur inşallah.
inönü stadyumu'nda ilk kez maç izlemek
heyecanlı olmanın doruk noktası.
kalbinin şiddetle çarpmasına sebep olur. tezahüratlarla beraber turnikelerden geçilir, heyecandan titreyerek tribüne doğru ilerlenir, o muhteşem atmosferle büyülenirsin. Bir beşiktaşlı için hayatının en unutulmaz anlarından biridir.
Merdivenlerden tribüne çıktığında, kalbinin duracağını sandığın andır.
Taraftar olmanın ne demek olduğunu öğrendiğin gündür. Unutulmazdır.
beklemediğin bi hayal kırıklığı yaşarsın,kişiye göre değişir tabi bu hayal kırıklığı, ama en çokta optik başkan zamanında inönü de olamamanın verdiği üzüntüye söversin.
(bkz: milli olmak)
lig ertelenmeseydi ben de tadacaktım o duyguyu... tam ligin ertelendiği zaman istanbula gittiğim bi zamandı. neyse başka zaman inş... [ybkz]swh[/ybkz]
kişiden kişiye farklı reaksiyonlar göstermesine yol açar.
stad'a ilk girişimde; sanki yüz yıldır yaşıyorum ve sanki yüz yıldır hergün gidip geliyormuşum gibi bir histi, yaşadıklarım. öyle tanıdık, öyle evimsi sıcaklık. anlatılmaz yaşanır.
stad'a ilk girişimde; sanki yüz yıldır yaşıyorum ve sanki yüz yıldır hergün gidip geliyormuşum gibi bir histi, yaşadıklarım. öyle tanıdık, öyle evimsi sıcaklık. anlatılmaz yaşanır.
sevgiliyle ilk buluşma, ayakların titremesi, hiç birşeye konsantre olamamak, yapılan tezahüratlarda suratın aptal bi sırıtış biçimine girmesi. "abi çarşı nerde?" soruları ve en acıklısı pozisyon tekrarını beklemek.
yarın yeni açıkta gerçekleştireceğim olay. milli olmak gibi birşey, insanın içi içine sığmıyormuş gerçekten. bekle beni istanbul yarin geliyorum.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?