türkiye'de yaşamak ve kendini, etrafındaki insanlardan soyutlasan bile olan-bitenden soyutlayamama sonucu ortaya çıkan kaçınılmaz durum. kimseye tahammülün kalmaz, asosyal bir yaşamı tercih edersin ama olup bitene seyirci kalmamak, sonradan kazanılabilecek bir yeti değildir. içinde yaşadığın çemberin dışına bir kere kafanı uzattın mı, bir daha o pencereyi kapatamazsın. sürekli gözün takılır, çıkmak istersin ama çıkamazsın. kâbus gördüğünün farkında olup, gözlerini açamamak gibi. uyanınca , "hepsi rüyaymış" demek istersin, her şey düzelmiş olsun istersin ama sadece uyuyunca kurtulabilirsin kâbustan. bu yüzden zor olan uyanmak değil, uyumaktır çoğu zaman.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?