hiçbir zaman için "evrensel" bir boyut taşımayan durumdur.
bu tanımdan yola çıkarak, haklılığı ispat etme zorunluluğu meselesini deşmek istiyorum biraz. çünkü olay bazen, "ama o başlattı", "ama o yaptı" tarzı çocukça şeylere dönüşebiliyor ve bu noktaya geldiği zaman sonu gelmiyor tartışmaların. (vurgula: koskoca) insanlara nasıl davranması gerektiğini söylemek kimsenin haddine değil tabi ama (vurgula: bence) bu işin ikili ilişkilerdeki çözümü mutlu olmayı haklı olmaya yeğlemektir biraz. yoksa boktan bir mesele üzerinde fikir ayrılığı yaşamak, akabinde sabahlara kadar tartışmak kimsenin gözünde prestijinizi arttırmaz, bilin istedim.