günlük

arkadaşları tarafından bulunup okunması halinde kişiyi arkadaş içerisine çıkaramayacak olan hatırat. içerisinde el alemin dalga geçmek için kullanabileceği çok malzeme vardır.

7.30’da uyandım.
içim sıkılıyor.
içim sıkılır ve ben bunu önemsemem.
telefonum titredi.
mesaj.
pizzalarda kampanya varmış? bugün de pizza yiyoruz.
neyse. muhakkak memnunuz halimizden.
çok güzel arkadaşlıklar ediniyorum bu ara.
gülüyorum, iyiyim.
bütün şeyler ayrı yazılacak bi’ kere, beni deli etmeyin.
işin gerçeği, bazen ben de yazmıyorum.
kahvaltı? ben demin kahve içmiştim.
güzel bugünler, sevdim.
”Kırık sigara, aşık adam.” dedi.
etkilenilecek en kısa söz, etkilendim.
hayatımda tek seferde inanacağım bi şey varsa ”Korkma, yanındayım.”dır.
yanlış.
neyse.
bugünler çok güzel...

olayların yaşandığı gün kaleme alınan, sadece yaşayan tarafından kaleme alan yapıtlardır. nurullah ataç'ın günce adlı yapıtı bu türe iyi bir yapıttır.

genellikle sevgili günlük şeklinde yazılmaya başlanan kişinin hayat hikayesinin yazıldığı defter.

Yazmaya sıra gelince aklıma yazıcak bişe gelmeyen bi uğraş.
Ayrıca sanane lan ilk kimi öptüğümden.

ilkokulda öğretmenin yazmamız için üzerimizde baskı uygulamasına

neden olan hatta nasılsa hep aynı şeyleri yapıyorum diyerek düşündüğüm

yazmaya başlayınca 2-3 günlük toptan yazdığım boş bir uğraş.

öğretmenimin zorla yazdırdığı şey.
(b: sabah kalktım yüzümü yıkadım kahvaltı yaptım okula geldim vıdı vıdı )