giyemediğim terlikler

yüzyüzeyken konuşuruz'un güzel şarkılarından birisidir. bir kısmında beşiktaşımın da geçmesi bu şarkıyı sevmek için güzel bir nedendir.

şarkının sözleri de şöyledir;

ev çok sessiz kalmasın diye giydiğim terlikler
her yere vuruşunda senin adını söyler
"annem beni çok sevdi, kız görünce ağlıyorum
ben sana düzenli olarak telefon ediyorum."

ama bulmam zor benim seni ve senin
masum, madur ve mağrur dostlarını.

poşet çaylara karşı bu savaşta demliklerin safındayım.
tembel muhaliflerim tarafından öldürüldüm mutfakta yalnızım.
bu güzel gün bu şekilde bitmesin diye birer bardak daha çay alalım
bu yaz ikimiz birlikte bir yerlerde biraz tatil yapalım.

güzel miydi konuşmak, havanın suyun hakkında
evinin bulunduğu sessizlik apartmanında
ben hep isyan ederim en çok da beşiktaş'a
bugün onüçüncü gün ve güneş artık çok yakında.
ama bulmam zor benim seni ve senin
masum, madur ve mağrur dostlarını.

poşet çaylara karşı bu savaşta demliklerin safındayım.
tembel muhaliflerim tarafından öldürüldüm mutfakta yalnızım.
bu güzel gün bu şekilde bitmesin diye birer bardak daha çay alalım
bu yaz ikimiz birlikte bir yerlerde biraz tatil yapalım.

21. yüzyılın başlarında olmanın verdiği o tatlı heyecanın içinde
bulmam zor benim seni ve senin
masum, mağdur ve mağrur dostlarını.

https://www.youtube.com/watch?v=90BfYoqc850