gidenler

kolera verse
üzerdi beni bende olmayıp başkalarında bulduğum,
tek bir cümleme şahitsin gelip herkesi susturdum,
seven olmak sevilen şımarıklığından yeğdir,
sen şımardın sevildiğini anladıkça zalimleştin.
başka birine döndün bunu ben yaptım,
biliyorum bu hayatta kim sustu o kazandı,
hayatını yaşamak istiyorsun 3 ay ömrün var gibi,
bakıyorsun gerçeğin sana kalsın yeter der gibi.
korkuyorsun korkun bacaklarını yansıyor,
titriyorum üşüyen parmaklarım hoş sayfa bitti,
evlat kadar severdim hepsini,
bir adaletim evladımı reddetti.
bari sen yapma sen de bana inanmıyorsun demek,
insan böyle cinnet geçiriyor demek.
karşılaştık yedi tepede diğeri çakal bir kurnaz,
tanıyorsun artık bizi bir ehli naz bir şehnaz.

nakarat
geri dur geri dur artık bittim,
bir arabanın önüne seni itip de gittim,
bu devran adı hüsran gelen gitti,
gidenler varır yolu bırakıp da gitti.

sagopa kajmer
geri dur benden deme dur kalbim ağırlaşıyor,
şu an heyacandan dişlerim birbirine çarpıyor,
ve mimiklerim bocaladı,
sahiden sahi mi bu dediklerin?
ya gerçek değilse bildiklerin.
bana günah olur iki gözüm helak olur,
zaten fırat dicle’m onlar bir de niagara’m olur
saçı karan gider yunus kardan adam olur,
hasat edilmiş tarlada bekleyen korkuluk olur.
sahi sence çok mu iyi olur?
bana şimdi cevap ver ya da dudaklarını dik,
kellemi gövdemden koparsan da alım başımı giderim dimdik,
sen pilli bebektin pilin bitti şimdik.
eline taşmak isteyen bir veda bulutunun tüm ağırlığı gözlerimde,
berduş gezer beyhude,
aklın fikrinden avare,
çektim hasreti de yetti yâre.
bir avuç toprak kadar yalnızlık mevcut,
sahi anlattıklarımdan çetinmiş her şey,
sahi yaptıklarımdanmış dansaymış isteğin,
sahi bildiklerimden farklıymış en gerçekler,
sahi çok zormuş katlanmak zorunda olduklarım.

nakarat
geri dur geri dur artık bittim,
bir arabanın önüne seni itip de gittim,
bu devran adı hüsran gelen gitti,
gidenler varır yolu bırakıp da gitti.