sürekli bizi ağlamakla suçlarlar... galatasaraylılar takımları liderin gerisindeyken hiç ağlamazlar, çünkü hiç ortada görünmezler, evet... formalar naftalinlenir sandıklara kalkar, sosyal ortamlarda "ben premier lig isliomm yhaa" ayakları yapılır, tribünler boşalır... galatasaray'ın başarısız geçen sezonlarına bakmanız yeterli bunun için...
hafif bir başarı ihtimali durumunda ise seferberlik ilan edilir... tüm sosyal medyada kafa siken taraftarlar türer... sırıtan sınayder fotoğrafları, sik sok dolu paylaşımlar, krallar, aslanlar, sokaklarda galatasaray eşofmanlı, formalılar türer ağırdan ağırdan...
beşiktaş bunları yener, taraftarı deplasman tribününü erken terk eder lan daha ne olsun!
işte beyler, bunun için siz beşiktaşlılık ya da başka bir takımlılık nedir hiç bilemeyeceksiniz ve anlayamazsınız... sizde o duygu ağırlığı ve melankoli yok... siz para için mantık evliliği yapan kevaşeler gibisiniz üzgünüm... galatasaray taraftarı başarıya endekslidir... başarı ihtimali olduğu zaman kafasını delikten çıkartır, yoksa yemek kokusu alamamış hamamböceği misali ortalarda yoktur...
o yüzden 15 yıldır "uefa qupamıss farr" diye gezerler...
o kupa neden ikinci defa alınamadı diye hesap sormazlar...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?