futbol kitlelerin afyonudur

futbolun, insanları gündemden, dünyada olup bitenden uzaklaştırıp kendine odaklayabilme gücüne dikkat çeken söz. beşiktaş taraftarının verdiği her sosyal duyarlılık mesajının altında art niyet aranmasının, bu sözle yakından ilişkili olduğunu düşünüyorum. taraftarların, sudan sebeplerle birbirine girmek yerine birlik olup barış mesajları vermesi, futbolu gündem kamuflajı olarak kullanan kişilerce kabul edilemez bir durumdur. türkçe bilmeyen bir adamın [ybkz]swh[/ybkz], evrensel bir küfürü [ybkz]swh[/ybkz] "maymun" diye anladığı yalanının ortaya atılması, bu sebepten. böylelikle Van yerine bu konuşulacak çünkü. naylon çadırlarda donarak, yanarak ölenleri hatırlamak yerine birbirimize gireceğiz. bu haberin yayılması talimatını verenler de bize bakıp, keyif sigaralarını tüttürecekler.

gerizekalı galatasaray taraftarının; "ne? futbol kitlelerin ayfonu muymuş? oha hemen gidip almalıyım." şeklinde anlamasından ve iphone stoklarını tüketmesinden fena halde ürktüğüm önerme.

(bkz: cayır cayır yanmadılar dumandan öldüler)
(bkz: 9 aralık 2011 hopa davası ankara duruşması)

şu an ülkeyi çalkalaması gereken 2 büyük skandalın, bir anda gündem dışı kalmasına neden olan haklı önerme.

(bkz: 7 aralık 2011 galatasaray fenerbahçe maçı)

beşiktaş klasik bir futbol takımı olsa idi onaylayacağım önermedir. lakin sadece sahada değil ırk din dil ayrımı yapmadan halkın acılarına ortak olan, bunlara çözümler arayan ve bulan, ezileni unutmayan, toplumsal olaylara karşı duyarlılığını dünyaya duyuran beşiktaş gibi bir takımın var olduğu futbol dünyasında afyon sadece afyonsporda vardır.

uyuşmak niyetinde olan kitleler için kesinlikle doğru olan önerme. yani sizin kitle diye nitelendirdiğiniz insanlar boş vermişçi kafadaysa, futbol onlar için bire bir uyuşturucudur. alır başka bir dünyaya götürür. ama insanlar sorgulayan, düşünen bireylerse futbolun devrime kadar gideri vardır

"gündemi değiştiriyor" mantığında ileri sürülmüş (b: varsayımdır).zira önerme iki değişken arasındaki bağı ifade etmek için kullanılır,daha çokça.

nedensel açıklama öyle veya böyle bir rasyonelliğe dayanmıyor yanlız,şöyle ki;
televizyonda tüm magazin programlarını,neredeyse tüm popüler dizileri ve tüm iktidar yalakası insanların sunduğu abidik gubidik yarışma programlarını izleyebilen ve aldığı verilerin hepsini (b: dedikodu) yapmak üzere saklayan (kadın-erkek ayrımsız) insanların varlığı bu tezi çürütebiliyor.
diyebiliyoruz ki;istediğin zaman yapabiliyormuşsun!

olayın temelinde yatan bir sorun daha var;yaşanan trajedileri abartma faktörü tabiki...
ülkede bir deprem olduğu zaman herkesin üzülmesi,yardım etmesi güzel hatta müthiş bir olay,bir bağ. yanlız 'şu an çok ağlıyorum' moduna geçmek işi biraz saçma boyutlara taşıyor.

bir diğer örnek 10 kasımlarda yaşanır,evet atatürk atamızdır,önderimizdir ve hatta yanlız bizim değil tüm dünyanın kabul ettiği bir deha bir düşünürdür ancak ölümünden o kadar yıl sonra hüngür hüngür ağlayan,şiir üstüne şiir yazan o tuhaf kitle işi yine biraz abartmış,saygıyı kendi açısından tanımlayamamış oluyor.

daha mikro bir örnek;eski okulumun önündeki tramvayın üç tane küçük öğrenciye çarpması ile öğrencilerimizin vefatı üzerine verilebilir. elbette üzülüyoruz,elbette sinirleniyoruz ve elbette utanıyoruz onların insiyatifine bırakılmış tuhaf düzenlerden fakat herkesin siyah gömlekler giymesi,resimlerini ceketlerin yakalarına asmaları,çocukları savaşa giderken öldü gibi göstermeleri yine abartı ile sonuçlanmıştır.

tüm bu örnekleri vermemin sebebi,bütün olan-biteni aynı anda yorumlayabilecek zekada insanlar olmamıza rağmen,'şu yaşananlar var ya,hep bizi uyutmak için' şeklinde düşünüyor ve düşünmekle kalmayıp gerçekten uyuyor olmamızı açığa kavuşturmak istememdir.