6 kasım 2007 liverpool beşiktaş maçı

çok ağır bir skorla biten maç....ama bak adı üstünde...skor...hem de şampiyonlar liginde liverpool a karşı...ki en iyi dönemlerini geçiriyorlardı....tıpkı zamanında 6-0 yenildiğimiz leeds united gibi..bunlar hayatınız boyunca göreceğiniz böyle farklı skorla yenildiğimiz son maçlar olmayacak muhtemelen...futbol bu sonuçta....4-5 sene önce yendiğin bir takım bu seneki maçta sana fark atabiliyor...süreç bundan ibaret zaten...beşiktaş bu sene olduğu gibi her sene iyi sezonlar çıkarmayacak...çok keyif aldığımız, şampiyon olduğumuz sezonlar da olacak...ligi 6. ya da daha alt sıralarda bitirdiği sezonlar da...bu dünyadaki hemen hemen her futbol klübü için böyle...bundan birkaç sene önce zar zor uefaya giden barça ya bakın mesela...neyse...diyeceğim odur ki bence bizi yani beşiktaşı ve beşiktaşlıyı diğer akımlardan ayıran özelliğimiz böyle maçlardan sonra çıkar ortaya...herkesin yaptığını yapmayız çünkü...yapmamalıyız da...böyle maçlardan sonra coşmalı içindeki aşk, sevgi her ne diyosan...çünkü biz öyle öğrendik beşiktaşlılığı....ajax a kendi evimizde 4-0 mağlup olurken protesto etmek yerine alkışladık...hem ajax ı hem de kendi takımızı...maç 4-0 ken bile susmadık...çünkü bizi daha çok birbirimize bağlar kötü günler...daha sıkı kenetlenmemize yol açar...diğer takımların bizde bakıp da imrendikleri şeylerden en öenmlisidir bu...bizi biz yapandır...o yüzden bir daha böyle bir şey yaşandığında -ki inşallah yaşanmaz desem de nafile, futbol çünkü bu- hiç eğmeyin başınızı yere...utanmayın....unutmayın ki şampiyon olduğunda sizi havalara uçauranla aynı takımdır o 8-0 yenilen takım...futbolcular aynı değildir, teknik direktörler aynı değildir hatta başkanlar bile aynı değildir ama renkler ve arma aynıdır...gururla taşıyın...ölümüne sevin....