kaybolmak, evine giden yolu bulamamaktır; yalnızlığın sona erdiği, ait hissedilen, güven ve mutluluk veren yeri unutmaktır.
yıllar önce yanında asla kaybolamayacağım, olduğu her yeri evim yapan kişiyle buluştuğumuz küçük merdivenlere ara sıra giderim mesela. mozaikli mavi bir binanın beyaz, dar, mermer merdivenleri... bir zamanlar evimi bulduğum o merdivenlere işte şimdi sebepsiz giderim. işte böyledir sebepsiz gidilen yerler; anılar gri, mozaikler solgun, merdivenler kocaman bir boşlukla dolu...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
