çok değerli 3 puanı aldığımız maç. berabere bitse yazık oldu demezdik. öyle bir futbol oynamadık. ama bursa gibi deplasmanda dolu tribünlere anca böyle oynanır.
bu maçta iki şey çok iyiydi. ilki atiba'nın golden önce vuruş pozisyonundayken son derece soğuk kanlı şekilde topu oğuzhan'ın önüne tıklaması. oğuzhan'ın da dakika olmuş 89 demeden sakince topu penaltı atar gibi köşeye ayak içiyle vurması.
ikincisi ise golden sonra verilen 4 dakika uzatmadaki sakinlik. geçen seneden sonra en büyük fark bu. top hep bizde kaldı o 4 dakikada. bilic döneminde bir maçta son dakikalar oynanırken jones vardı amerikalı, o topu almış önü boş giderken kaleye değil, köşe gönderine gitmişti o top kaptırılıp gidip gol olmuştu. bu maçta aynı top cenk tosun'a geldi. cenk köşe gönderine giderken dany'yi çalımladı ve kaleye yöneldi ve faul aldı. işte maç orada bitti ve top kalemize hiç yaklaşmadı. bu sakinlik, bu sene iyi. olgunlaşıyor takım.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?