beşiktaş'ımın (vurgula: yine) kaybettiği bir derbi maçıdır.
daha sonra hasan şaş'ın kurduğu şu cümleler kafama takıldı: ''galatasaray her zaman beşiktaş karşısına rahat çıkmıştır.'' benim içim fesat olabilir ama bu rahatlık nerden geliyor diye düşünmeden edemiyorum ve (vurgula: yine) yenilmiş olmayı anlayabiliyorum.
bilic'e saldırmayı anlayamıyorum sorun ne ba'yı oyundan almış olması mı? ilk yarı bitince almalıydı diye düşünüyorum sadece. ayrıca futbolculardaki bu sinirli ve agresif hareketleri için psikolojik yardım istemesi gerekir. zira hepimiz cüneyt çakır'ın art niyetli olduğunu teeee delgado'nun anlayamadığı dilinde ona karşı yapmış olduğu hareketle biliyorduk bunu ben bile biliyorsa artık beşiktaşlı futbolcuların da bilmesi gerekmez miydi?
henüz hiçbir şey bitmiş değildir. önümüzde maçlar var ve şampiyonluk arada bir puan fark varken gitmiş değildir. güçlü olun.
ama hiç kimse bizden umudumuzu söküp atamaz!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?