Beşiktaşlı oluşumuzdan mıdır bilmem. Aslında her şeyi Beşiktaşlı olmamıza dem vurmak da ayrı bi inceleme konusu
Ama mutlu olmak için küçücük şeyler bize yetse de, o küçücük şeyler bile bize çok görüldü niyeyse.
Bulmaca çözmeye kalksak, 'resimdeki sanatçı' saçlı-sakallı hatta saçlı-sakallı ve gözlüklü çıktı.
Çocuk olalım dedik, maç yapmak için arsaya koştuk. Ayağına gelen topu havaya diken mahallenin p.ç abisi kalenin hemen ötesinde pusu kurup topumuzu dikip yandaki cadaloz nine'nin evine kaçırdı.
Büyüdük bu sefer, futbol sevdamızı halı sahalara taşıdık. Bu sefer takımımızda, "biz genç falan değiliz" deyip karnını tutarak yere uzanan adam oldu orta sahanın yükünü çeken eleman. Kalede maça kot pantolon-kundura kombinasyonuyla gelen sigara içerek kaleyi koruyan abi denk geldi.
Okullu olduk, korkumuzu yenip bir kez ders için parmak kaldırdık, onda da hoca "indirin parmakları listeden kaldırıyorum" dedi.
Allah yardımcımız olsun. Hala ümidimiz var.
"Bizim hayallerimiz var, bu hayalleri gerçekleştirecek birer de planımız"
(bkz: DON'T KILL US!)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?