son zamanlarda kendini en üst seviyede hissettiren duydu. şu sıralar genelde zorda kalırsam mecburiyetten güldüğümde, fiziken eğlenen insanların yanında bulunduğumda veya müzik olan ortamda kaldığımda ensemde hissedip olduğum yeri terk etmem gerektiğini hissettiriyor. aslında iyi yapıyor yapmak, yaşamak zorunda olduğun şeylerden kurtarıyor insanı. sanki giden birine, onun anılarına, onun acısına saygısızlık yapmışım gibi geliyor..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
