herkesten, her şeyden vazgeçtim; bir tek sevdan kaldı bende, bir tek aşkının şarabı elimde... bir tek sana kaldım.
dibe vurduğum anlarda, "beeeeeşşşiktaşsın seeeen" diye sığındım sana. çünkü bilirim ki, yalnız sen buyur edersin beni en saf ve en korunmasız, en çekilmez hâlimle. sen omuzlarsın, sokağın en izbe yerinde yığılıp kalmış bedenimi. zırh olursun bileklerime. dersin ki "güzel günler göreceğiz çocuk", "haydi kalk ayağa".
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?