ilk yarıya sıcak ve uzak kaleden maçı takip etmeye çalışarak başladık ve pek bir şey anlamadık, beşiktaş tribünleri ile baş başka kalmaktan başka çaremiz yoktu ki, anlam veremediğim bir şekilde inanılmaz bir kartalspor beşiktaş dayanışma mücadelesi vardı bizim tarafta, el ele kol kola tribüne çağırmalar mı dersin, karşılıklı kartal gol gol gol şirinliklerimi, ben anlam veremedim açıkçası çok da yakıştıramıyorum bu tip ahbaplıkları tribünlerde ondandır belki de, unutmadan bi ara tık tık tık kim o? bile dedik ortak düşman bursankaraya inat kartal karakartal dayanışması gösterdik [ybkz]swh[/ybkz]. ikinci yarı yeni transferleri izleme fırsatı ancak bulabildik ancak bu yarıda yakın kaleye geleceğiz diye beklerken fernandes'siz bir tek atak geliştiremeyeceğimi gördük, gençler toy çelimsiz korkak, hırs haricinde hiçbir şeyleri olmayan daha çok ekmek yemeleri gereken seviyedeler. anlayacağınız çok fazla anlatılacak bir şey yok maç ile ilgili, beşiktaş'ın kazanması ve iyi yolda olduğunu görmek için edilen "sesli dualar" ve "bağırın lan orospu çocukları" sesleri de tribünde yerini aldı
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
