fikret orman başkanlığındaki beşiktaş yönetimi

her ne olursa olsun desteklenmesi gereken, belki de beşiktaş tarihinin, en azından benim gördüğüm ve bildiğim, en zor zamanlarında göreve gelmiş, şu son birkaç ayda olan gelişmeler sonucu tarafımca güven sorunu yaşamama sebep olan güç birliğidir.

inönü stadının yeniden yapılması ve mabedi terk etme hususunda birkaç kelam etmek isterim. öncelikle söylemem gereken, ne yıkım ne başka bir şey, sadece mabedin güçlendirilmesi, taraftarlara biraz daha konfor sunulması (özellikle tuvalet sayısının yetersiz olması açısından) tarafındayım. itü’nün hazırladığı rapor doğrultusunda stadın statik bakımdan durumu oldukça kötü. kulübe sıcak para akışını sağlayacak olan kombine ve loca satışlarında yönetimin beklentileri yüksek. lakin, takımımızın belki de inönü’ye en fazla ihtiyaç duyacağı bir dönemde mabedi terketmek bana çok da doğru gelmiyor. bosque’li 2004-2005 sezonuna (yapılan tadilat sonucu takım ilk 5 hafta deplasmanda oynamıştı-antep maçı izmit ismet paşada idi) mabette başlanabilseydi belki de bambaşka bir tarihten söz ediyor olunacaktı. bunlar çok geride kaldı eşelemenin pek de bir faydası yok, belki inönü’den uzak kalacak olmanın hüznü ile bahaneler üretmeye çalışıyorum bilemiyorum. ancak yönetimin bir yandan 600 milyonluk borcu eritmeye çalışırken öte yandan stad projesi hususunda “ille de hemen yapacam” diye diretmesi ve özellikle bunun nasıl gerçekleşeceği konusunda sessiz kalışı, endişe verici noktalar. mevcut iktidarın, daha önce kazlıçeşme’de yer göstermesi hafızalardayken, mabedimize karşılık borçların silineceği ihtimali kaygısını ve paranoyasını ciddi ciddi taşımaktayım.