canlar ciğerler, nezaket, centilmenlik, saygı (ki yer vermemek saygısızlık olmadığına göre bu da doğru bi kelime değil aslında ama neyse) gibi kavramlar manevi kavramlarken, o koltuğun sahipsiz olduğu ve ilk önce gelenin o koltuğa oturması durumu bir "haktır"! haliyle bırak yaşlıyı, tek bacağı olmayan ya da ölmek üzere olan birine bile yer vermek zorunda değildir. sen ve ben o şahsın ağzını burnunu kırmak isteyebiliriz, hatta kırabiliriz de, ama o ayağa kalkıp yer vermek zorunda değildir. en basitinden şu diyaloğa hakkı vardır şahsiyetin:
-hadi evladım kalk da amcana yer ver (38 yaşındaki teyze)
-alala sen versene, ben amcadan daha iyi durumdaysam, sen de en az bin kat daha iyi durumdasın, kalk sen ver (25 yaşındaki kız) (bu üslupla konuşanın zaten ağzını kırarsın da, üslubun daha nazik olduğunu düşün)
hmm şimdi bunu söylemeyi göze alan hanım kızımız otobüste duran kitle için bir anlık bir şok, ardından da yoğun bir beyin fırtınası yaşatır. teorik olarak kız feci şekilde haklıdır. yok eğer kız haklı değil de 38lik teyze haklıysa, o zaman amk otobüslerde sıhhate göre koltuk hakkı olsun, her otobüste bi tane doktor bulunsun, sağlıksızından sağlıklısına dizsin herkesi. öle bi saçmalık yok.
hasılı kelam yer vermezse kendi bilir kardeşim. vicdansızdır, insafsızdır, arsızdır ne dersen de, ama içinden de. çünkü bunlar senin kanaatindir. haklısındır ya da değilsindir ama senin kanaatindir. gerçek olan tek şey varsa, örf adetler örf adet, haklar ise haktır. iyi kötü bir demokrasi toplumunda yaşadığımızı düşünürsek de, oturan kızımız kendi hakkını savunmaktadır sadece.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
