dünyadaki tüm mutluluğun bittiği hissedilen an

(bkz: annenin vefatı)

(bkz: ilk ayrılık ) (bkz: inönü de kaybedilen sezonun ilk maçı)

bir daha hiç mutlu olmayacakmış gibi, böyle acayip bir kısır döngüye kapılıp gidecekmişiz gibi. sonsuza dek birileri hakkımızı yiyecek, ölmemesi gerekenler ölecekmiş gibi. seni de insanlığından çıkaran bu an, gözünde her şeyin değersizleştiği işte bu an, neye yaşıyoruz, neden yaşıyoruz, neye yazıyorum ulan ben, neden yazıyorum bunlar yaşıyorsa ben ne yapıyorum! biri çalıyor hakkımı, birisi bir kadını dövüyor sokak ortasında, birisi bir çocuğa tecavüz ediyor, bir diğeri öz kızına, biri diyor ki bana öyle yaşamayacaksın benim dediğim gibi yaşayacaksın, allah var bak yukarıda diyor. allah diyor ulan. allah diyor. allah diye diye sikiyor mutluluğumu, bitiyor hep. bir daha gelmeyecek gibi.