neresinden tutsan elinde kalacak bir sistemdir. bir yandan "çocukların zihinsel ve fiziksel gelişimi" olumsuz etkilenir gerekçesiyle, pek çok tv yapımına "13+" ibaresi konuluyor. bu ne demektir? "bu programda, 13 yaşından küçük çocukların gelişimini olumsuz yönde etkileyebilecek unsurlar var." demektir. başka bir deyişle, "10 yaşında bir çocuk, dış etkenlerden bağımsız düşünemez, karar veremez, gerçek ile hayal arasındaki farkı kavrayamaz." bu gerekçeyle, televizyonda yayınlanan, istisnasız her program, zorunlu bir oto-sansür uyguluyor. yetmiyor, olmadık gerekçelerle, olmadık cezalara çarptırılıyor. hatta bu da yetmiyor; çocukların hangi saatte yatağa gireceğine bile televizyon karar veriyor. bu şekilde, çocuk gelişimi konusunda maksimum hassasiyete sahip bir zihniyet imajı canlanıyor kafalarda. ancak bana göre buradaki esas gerçek, televizyonun, hayatın merkezine konulmuş olduğu gerçeğidir.
diğer tarafta ise bu yasa: bir çocuk, "4. sınıftan sonra meslekî eğitime yönelebilir, açıköğretim ile yoluna devam edebilir." diyor. diyor ki; "10 yaşında bir çocuk behzat ç. izleyip sigaraya başlayabilir, alkole alışabilir, aile kurumunun kutsallığını hiçe sayabilir (!) ama, bütün hayatını etkileyecek kadar önemli bir kararı, hür iradesiyle verebilecek olgunluğa da erişmiştir."
yasanın yarattığı onlarca saçmalıktan yalnızca bir tanesi bu. insanların, ülkenin, eğitimle gelişmesinin değil, televizyon ile yönlendirilmesinin, uyuşturulmasının amaçlandığının net bir göstergesi. 10 yıldır gözümüzün içine baka baka hayata geçirilen her uygulama gibi, bu da diğer her şeyden bağımsız olarak incelendiğinde "ne güzel revizyon işte" şeklinde yorumlanabilir ama gerçekte, çürük temelin üzerine çıkılan yeni bir kaçak kattan farksızdır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
