doğru insan denilen hedenin zamane edebiyatçılarının ve sinemacılarının dayattığı bir olgu olduğunun farkında olmayan ve elindeki en iyi malzemeyle [ybkz]swh[/ybkz] çoğalmayıp, tek başına eğlenmeye, gezmeye, yaşamaya alışmaktır.
doğru insanı bekleyeyim derken yalnızlığa alışmak
(bkz: armudun sapı üzümün çöpü)
doğru insanın varlığı bile şüpheliyken , bekleme ayağına insanın başkasına tahammül gücünü yitirmesi ve kendiyle gayet kıyak birşekilde işleri götürmesi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?