deniz olmayan şehirde yaşanmaz

bir balık söylemi. deniz balığı büyük olasılıkla. hak vermek lazım.

hayat şartları gereğiyle her yerde yaşayabilecekken,böyle söylenince pek bir havalı duran fakat aslında seve seve [ybkz]swh[/ybkz] de yaşayabileceği ,abartılı cümledir.
şimdi bir çok kişi deniz yüzmek için değil şöyle bir karşısına geçiyorsun oturuyorsun kafayı dinliyorsun,stres atıyorsun sen anlamazsın dediğini duyar gibi oluyorum fakat para her şeyi çözer o yüzden boyundan büyük laflar etmemek gerekir.deniz iyidir,güzeldir,olsa hayır demezdim ama yok işte kardeşim.her türlü de yaşanıyor.huzur yeterli sadece.

bir Ankaralı feryadıdır.

(bkz: babasınıntakımınıtutankız)

beni tanıyan birinin muhtemel yazmış olabileceği cümle.küçüklüğünden beri denizle iç içe yaşamış,kokusunu içine çekmiş,dalgaların sesiyle dertleşmişse yaşayamaz o insan deniz olmayan yerde.denizin derinliğine gömer dertlerini.uçsuz bucaksız görüntüsüyle özgürlüğü vaad edişine kanmıştır bir kere.ayrıca en yakın arkadaşları denizden her kulaçta çıkardığı canlılardır,bırakıp gidemez kolay kolay, anlayın işte.hem misafirlerini de ağırlar deniz senin; sevgilinle güneşin batışını izlersin,arkadaşlarınla bira tokuşturursun,ailenle güzel hafta sonları geçirsin.üstelik denizi olan şehrin insanları bile farklıdır... ama evet birincil ihtiyaçlarının karşılandığı her yerde yaşarsın,fakat insan alıştığı şeyleri de yanında götürmek ister götüremezse de onun hayaliyle şizofren gibi yaşar, fırsatını bulduğu ilk anda da gölgesini denize yansıtır.

yahya kemal o meşhur 'ankara nın en güzel yanı istanbul a dönüşüdür' lafını ve e_onc ye ben şehre şehir demem o şehirde deniz yoksa[ybkz]swh[/ybkz][ybkz]swh[/ybkz] lafını söyleten kesinlikle en büyük etkendir.

genelde denize kıyısı olan kişilerin söylediği söz

denize alıştıktan sonra hak verdiğim söz.

ama denizsiz yere de alışmak durumunda kalırsam, onlara da hak veririm. veririm yani hakedene hakkını.