küçüklükte annemden en çok azarı işitmeme neden olan sendrom.
bi' keresinde bu yüzden allah baba çarptı beni. gülme. vallalhi çarptı. annenin dediğini yapmazsan tabi oluyor böyle şeyler.
bizim dolapta sürekli şekerleme bulunurdu. hani böyle tel şehriyeye benzeyen. pastanın üzerine konulmalık renkli renkli süsler. ahanda bundan :http://tinyurl.com/d4qrken
ben hep buzdolabını açar kapı açıkken bunun paketini kafaya diker annem görmesin diye hemen kaçardım. kızıyordu, hem pastasına kullanacak hem buzdolabı kapağı açık bekliyor diye.
ben her zamanki rutin şekerleme yeme operasyonuna girişmişim. buzdolabını açtım şekerlemeyi kafaya diktim. yer altımdan kaymaya başladı.(bilen bilir. adana merkezli bi deprem olmuştu 5.5'ti sanırım. 12-13 yıl önce) bi indirdim kafayı. mutfağın zemini bi o tarafa bi bu tarafa gidiyor. "aha oğlum şimdi sıçtın" dememle birlikte ensemden bir kuvvet beni havaya kaldırdı.
sonradan anlıyorum ki babam yakalamış beni. yakaladığı gibi dışarı çıkarmış kardeşlerimle beraber. ama bir şeyi unutmuş ben donlayım. en sinir olduğum şeydir birine donla yakalanmak. minikliğimden beri acayip utanç veriyor bana. halbuki ne olacak değil mi? herkes donla zaten.
o gündür bu gündür dolabın kapağını açık tutup şekerleme yemişliğim yoktur.
özet: siz siz olun annenizin dediğini mutlaka yapın. [ybkz]swh[/ybkz] terli terli su içmeyin, taşa oturmayın, içinize atlet giyin. kardeş tavsiyesi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?