insana türlü türlü hatalar yaptırabilen aidiyetsizlik hissidir.
sinirlenemezsin dahi çoğu zaman: sinirlenmeye, dert etmeye değecek hiçbir şey kalmamıştır zira şu hayatta. amacını yitirmişsindir: "insanlar, yaşamak için neden amaç üretme çabasına girer ki?" diye düşünür, fakat yanıtlayamazsın. umudun tarafından aldatılmışsındır: gol olmayan onlarca pozisyondan elin boş dönmüşsündür, defalarca. "peki neden yaşıyorum o zaman?" diye kendine sorar, fakat yanıtlayamazsın asla: geride bırakacaklarının gölgesi, artık ayyuka çıkmış olan birer gizli öznedir.
işte hatanın daniskası da tam olarak bu noktada cereyan eder: "madem yaşamak zorundayım, bir sebep bulmalıyım" diye düşünür ve gider en olmayacak limanlara demir atmaya çalışırsın. zira, kısır döngünün son halkasının zincire eklenmesi için gereklidir bu. yoksa başa dönemezsin, yoksa hayatta kalamazsın, yoksa "öteki" olur, normların dışında kaldığın için "hastalıklı" olarak lanse edilirsin.
yoksa, bu siktiğimin dünyasında nefes alamazsın.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?