bir satın alma biçimi olarak iyilik

bir kişinin, kendisinden görece düşük pozisyondaki kişi veya kişilere, bu kişilerin hak ettiğinden fazlasını vererek uyguladığı pasifize yöntemidir. bu teknik karşılıksız bir sempati ve borçlanma hissiyatını barındırdığı için kısa sürede kesin sonuçlar doğurur. misal, piyasadaki günlük karşılığı otuz türk lirası olan bir işi yapan kişiye patronu kırk beş türk lirası verirse bu etki oluşmaya başlar ve itiraz duvarları işkenceye kapanmış olur. bir hafta sonra aynı kişiye, işi olmayan, şaçma sapan bir yükümlülük yüklendiğinde bu kişi, işkenceye itiraz edemeyecektir.

ancak, benim gibi özgür ruhlu insanlar adına, sevgili iş verenlere, koca bir "siktir git" diyebilirim. siz siz olun, bu aptalca tekniğe boyun eğmeyin. kendinizi on beş türk lirasına satmayın! iş vereninizi kovun, limon satın, kişilikli ve özgür insanlar olarak yaşayın.

(bkz: nlp)

iş verenlerin avuçlarının içindeki öz kaynağı görememesinden kaynaklı durum. lakin böyle bir durumda susmayı yeğliyoruz.
türkiye'de iş imkanı, üniversiteleri bitiriip kafe köşelerinde takılmalar, kpss barajı bunların en güzel örneğidir.