bir görüş kabininde

anti endüstriyel
tek kusuru kısa olması. Ya da lütuftur kısa olması, bilmiyorum. biraz daha uzun olsa, dinlerken ne hallere gelirim, onu hiç bilmiyorum. her duyduğumda ağladığım, bundan da hiç gocunmadığım tek şarkı. o ses, o melodi, o sözler...
her dizesi ayrı bir ateş, ayrı yakıyor insanın içini.

girişte birazcık gitar, ardından gelen ve insanın içini acıtan bir yan flüt ezgisi.
giriş sözleri, "ne kadar da ufalmış bedenin, gözyaşıma sığdın sen." belli ediyor ne kadar canının yanacağını.
"yoksa güneş sende mi batıyor, batıyor geceleri?"
"eriyen bedenimi düşünme, göğü giydim üstüme."
"yüzünü asma kederine anam, yiğitler bitmez bizde."

yok yok, gözüme bişey kaçtı sadece... [ybkz]swh[/ybkz]

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol