bir mensubu olarak, genelleme yapmayacak olmakla birlikte, heyecanını yitirmiş ve sevgisinin sömürüldüğünü gördükçe ümitsiz bir hâle gelmiş olabileceğini düşündüğüm taraftardır. belki, taraftar içerisinde oldukça düşük oranda bu bahsettiğim kitle, ama:
şimdi adını anmak istemediğim, kulübün anasını ağlatmış olan adamı güç bela gönderdikten (ki aslında bir yere gönderilmedi, kendi gitti oturdu federasyonun en güzel koltuğunun tepesine) sonra, son bir umut ve inançla sarılan yeni başkan fikret orman'ın akıl almaz hareketleri ve kurmuş olduğu basiretsiz yönetimin gereksiz ve çoğu zaman hiç göremediğimiz hamleleriyle artık tamamen karamsar bir ruh hâli içerisindeyiz. puanlarımız çalınır, gık çıkmaz örneğin. cezalar, özellikle aleyhimizde kullanılırken, rakipler günbegün daha da dikkatle kollanır; "bak beyim sana iki çift lafım var" diyen hiç olmaz. kulübün direkt olarak küfür yiyen başkanı, yine el pençe divan oturur küfür edenin karşısında, gülerek poz verir bir de kameralara. futbol başta olmak üzere, hentbol hariç tüm branşlarda dibe vuran kaliteden mi bahsedeyim... günü bile kurtarabilecek basit fikirlerin hayata geçememiş olmasından mı dem vurayım... tüm planları elimizde, elimizle patlatmış olduğumuza mı içeyim... sevdamızı, türlü mâli oyunlarla sömürmeye çalışan kulüp yapısına mı şey edeyim... bütün rant çanaklarına, son kuruşumuzu feda edip çorbaya kattığımız tuzu, kepçeyle doldurduğuna mı isyan edeyim.
böyle gitmez... tamamen endüstriyelleşeceksek, üzerinde bulunan şanlı armamızı ve türk bayrağımızı güzelce kesip, duvarıma çivileyip, mânen paçavra hâline getirdiğiniz bütün formalarımı buhar makinalarınızda yakarım ben.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?